Oisterwijk speelde bar en boos in Lennisheuvel. Het begon ijzersterk en stond na vijf minuten op een 0-2 voorsprong door doelpunten van Domenik Pirron en Hade Malvona. Daarna was het kommer en kwel voor de ploeg van Faysal Bouhoud en liep het tegen een onnodige 3-2 nederlaag aan. Oisterwijk moest voor haar na-carnavalswedstrijd naar Lennisheuvel om daar de plaatselijke trots LSV te gaan bestrijden. De desolate staat van het amateurvoetbal werd goed zichtbaar in het kerkdorp van Boxtel. Nog geen tien supporters kwamen de geelhemden aanmoedigen. Daarnaast een scheidsrechter, met alle respect voor de leeftijd van de man, die zijn scheidsrechterpak al een behoorlijke tijd aan de wilgen had moeten hangen. Hij bleek een persiflage op een scheidsrechter met warrige beslissingen, een belachelijk gele kaarten beleid en een rondje door de middencirkel. Tot slot een veld als een knollentuin waar de nabij gelegen boerenbedrijven hun koeien niet op zouden laten grazen.  Oisterwijk kwam als een komeet uit de startblokken. Eerst was het Domenik Pirron die de roodwitten al na twee minuten op voorsprong bracht. Drie minuten laten moest de LSV-doelman de bal alweer uit het net halen nadat Hade Malvona Oisterwijk op 0-2 bracht. De mannen uit Lennisheuvel waren rijp voor de sloop maar Oisterwijk verzuimde door te drukken en verloor de controle op de wedstrijd. Niet dat LSV veel kansen kreeg, maar de geelhemden waren feller in de duels en toonden veerkracht. Vlak voor de rust werd het geholpen door een fout van Ronald Robben, hij liet een houdbaar schot los en de spits van LSV was attent, 1-2.  Na de rust was Oisterwijk onherkenbaar en misschien is het nieuwe tenue we de oorzaak. Waar Oisterwijk voorheen met een prachtig adidas tenue al bijna met een 1-0 voorsprong op het veld kwam. Daar komt het tegenwoordig in een spuuglelijk tenue de wei in. De onzekerheid sloop in ieder geval in de ploeg en ging er tot aan het eindsignaal niet meer uit.   Na tien minuten in de tweede helft stond de 2-2 op het scorebord. Oisterwijk kreeg op dertig meter van het doel een vrije trap tegen voor commentaar op de leiding. Aanmerking op de scheidsrechter is nooit goed maar deze keer was het begrijpelijk, doorlopen en het omver lopen van doelman Ronald Robben werd gewoon toegelaten. De vrije trap leverde LSV wel een doelpunt op. Ronald Robben besloot om op deze afstand geen muur te zetten, de bal vloog echter snoeihard zijn doel in.  Er stond Oisterwijk echter nog meer onheil te wachten. LSV ging steeds fysieker spelen en Oisterwijk had het daar erg lastig mee. Een kwartier voor tijd mochten de geelhemden een vrij trap aan de zijkant van het veld nemen. De verdediging zag er gewoonweg slecht uit en de bal belande op een Lennisheuvels hoofd en de 3-2 vloog achter Ronald Robben.   Oisterwijk had nu nog vijftien minuten om de eerste nederlaag te voorkomen. Natuurlijk bleef het de betere ploeg en speelde alles of niets. De scheidsrechter liet nogmaals zien dat hij echt met pensioen moet, een inworp werd naar de achterlijn gegooid van daaruit teruggekaatst richting eigen doel, de arme leidsman floot voor buitenspel. Echt kansen creëerde de inspiratieloze roodwitten echter niet meer, hierdoor konden de acht supporters en de selectie van LSV feest vieren omdat ze de koploper haar eerste nederlaag toe wist te brengen.  Faysal Bouhoud heeft deze week in ieder geval genoeg stof om over na te denken. Het leek deze week echt nergens op en volgende week moet Oisterwijk op bezoek bij het Oirschotse De Bocht ’80, ook een ploeg die het fysieke niet schuwt.